The Provincie Delhi vierde de week door extra tijd te besteden aan gebed, lectuur en reflectie aan de hand van het bezorgde materiaal en van inspirerende video’s en gezangen. De zusters gaven op lovenswaardige manier gehoor aan de oproep om zorg te dragen voor het ‘gemeenschappelijke huis’: creatief, vernieuwend, enthousiast en met grote ijver. Voor het dagelijks gebed werden verschillende thema’s gekozen: de vijf natuurelementen; ‘Koester de natuur omwille van onze toekomst’; ‘Geen aarde, geen leven’; ‘Lokaal handelen, globaal denken’.

Enkele gemeenschappen deden een vastberaden inspanning om personeel en andere medewerkers, leerlingen en ouders te winnen voor een actieve en overtuigde deelname aan het project om genezing te brengen aan Moeder Aarde die haar nood uitschreeuwt. Op de laatste dag van de Laudato Si’-week waren gebed en reflectie erop gericht de zusters te doen nadenken over hun manier van leven en de impact van onbedacht omgaan met voedsel, water, energie en andere aardse goederen. ‘Dit schopte ons een geweten, we erkennen onze zonde tegen de schepping en hebben echt spijt van onze nalatigheid en van onze onverschilligheid tegenover de aarde, die kreunt onder de druk van een harteloze mensheid.’

Viceprovincie Rwanda :

Aan de hand van het thema ‘Het weefsel van alle leven – biodiversiteit als een goddelijke zegen’ hebben we nagedacht over twee grondbeginselen i.v.m. de schepping: dat al het geschapene van God komt en dat wij deel van de schepping zijn. Wat er met de schepping gebeurt, treft ook ons. Bernardus van Clairvaux zag de Bijbel en de natuur als twee boeken waarin God ons aanspreekt en ons iets van zijn schoonheid en goedheid laat ontdekken. In de natuur is God aanwezig. Dit besef brengt ons dichter bij ons ‘gemeenschappelijke huis’.

Tijdens deze week baden de gemeenschappen van de viceprovincie in eenheid met christenen van de hele wereld. Hoe meer één met God, hoe dichter we bij de natuur komen. In elk van onze gemeenschappen hebben we beslist spaarzaam met water om te gaan, de omgeving net te houden, afval te sorteren en planten en bomen in de tuin te beschermen. We hebben enkele vrouwen geleerd hoe ze groenten kunnen kweken in zakken – dit is waterbesparend en geeft een grote opbrengst op een kleine oppervlakte.

In de Sint-Bernardusprovincie, enkele gemeenschappen de Laudato Si’-week op gang met het bekijken van drie korte video’s, waarvan één de encycliek zelf behandelde. Om een ecologische catastrofe af te wenden spannen we ons, zoals paus Franciscus vraagt, gezamenlijk in om ons ‘gemeenschappelijke huis’ te beschermen. We begrijpen dat de uitdagingen waar de wereld voor staat alleen kunnen worden overwonnen als we solidair zijn met elkaar. Als zusters van liefde van Jezus en Maria moeten we onze naastenliefde niet alleen op de zwakken richten, maar op al het geschapene. Onze gemeenschappen zijn hiervan doordrongen en iedereen wil een bijdrage leveren om Moeder Aarde te beschermen.

De Laudato Sí-week is bij ons niet ongemerkt voorbijgegaan:

- We hebben gebeden met de natuur. Enkele gemeenschappen deden een uur meditatie tegenover de opgaande zon, luisterend naar vogels en andere dieren, te midden vruchten, bloemen en kruiden om in eenheid met de ontwakende natuur de Schepper te loven!

- We hebben begrepen hoe belangrijk het is de aarde lief te hebben, te voeden, respecteren en beschermen, want zij is onze moeder.

- We hebben gemediteerd rond de betekenis van enkele typische planten uit onze omgeving:

• bananenboom: Deze plant sterft af zodra ze heeft vrucht gedragen. Dit is ook onze roeping: sterven aan onszelf om leven te geven aan anderen; door iets voor een ander te doen, onszelf weg te cijferen een ander tot bloei laten komen.
• palmboom: Dit is een heel nuttige boom. Hij heeft een grote veerkracht en houdt het zelfs uit in de verstikkende omsingeling van een andere plant. Hij herinnert er ons aan dat we in lief en leed sterk en standvastig moeten zijn.
• papajaboom: Hij moet diep in de aarde geplant worden. Zijn grote vruchten, hoe zwaar ook, rusten op elkaar. We leren eruit dat we ons stevig moeten wortelen in het gebed en elkaar moeten (ver)dragen, helpen, aanvaarden en liefhebben ongeacht onze verschillen.

Onze reactie op dit nieuwe bewustzijn is ecologische bekering: zorg voor de natuur, gerechtigheid voor de armen, sociaal engagement en innerlijke vrede. Luisterend naar de schreeuw van de schepping vindt ieder van ons welke bijdrage zij kan leveren ter bescherming van de aarde, ons gemeenschappelijke huis.

Dit zijn enkele van de concrete acties die de gemeenschappen ondernamen:

- bidden met de natuur;

- bomen planten op onze velden (ook economisch interessant); fruitboompjes kweken om ze uit te delen aan de andere gemeenschappen en onze buren;

- onze moestuinen verbeteren, het erf en de bloemperken verzorgen;

- composteerbaar afval scheiden van het andere om dierenvoer te hebben en compost te maken voor het bemesten van de akkers;

- met meer inzet onze omgeving schoon houden en onderhouden.

Regio Mali :

Als reactie op de brief van de algemeen overste hebben alle gemeenschappen van de regio Mali ondanks de lockdown en de avondklok de Laudato Si’-week gevierd in grote verbondenheid met de wereldkerk. Concreet hebben we in onze gemeenschappen het volgende gedaan :

- aanbidding, rozenkrans, elke dag een uur gebed speciaal om Gods barmhartigheid over de wereld af te smeken;

- fruitboomplanting; verzorging van de moestuin met natuurlijke bemesting;

- paus Franciscus’ gebed om genezing voor de zieken gebeden, elke dag na de vespers, in eenheid met de COVID-19-slachtoffers;

- plastic afval verzameld en afbreekbaar afval apart gehouden om compost te maken, uit eerbied voor de natuur en liefde voor Moeder Aarde.

De gemeenschap Marie-Auxiliatrice van Miabi in de Sint-Vincentiusprovincie laat weten dat zij in de Laudato Si’-week hun tuin gewied hebben en op de vier hoeken van het erf een ginkgo biloba geplant als bliksemafleider.