Pakistan beleefde reeds in april van dit jaar een hele golf van problemen. Men had een hittegolf beleefd als nooit voordien. In dit klimaat ontstonden ongewone zware regens die al in juni begonnen, een maand vroeger dan de normale moessonregens. De Indus, de langste stroom in Pakistan, die in de Himalaya ontspringt, stroomde met woest geweld omlaag vanuit de smeltende sneeuw- en ijsvlakten… gevolg van de opwarming van de aarde. De arme bevolking had niet alleen te lijden door de natuurelementen, maar evenzeer door de egoïstische gedraging van de mensen. De overstromingen troffen vooral de provincies Sindh en Baluchistan en Zuid-Punjab. In deze streken woont vooral de gemarginaliseerde bevolking: uitgestotenen, armen, onvrije lijfeigenen van de heren. De machtige landheren hadden de richting van de stroming geleid naar de streken en dorpen van de armen, om eigen land en eigendommen te vrijwaren. In het noorden van Pakistan veroorzaakten bliksemstormen een stortregen van stenen en rotsblokken die gebouwen en restaurants langs de oevers vernielden .

Waterbekkens waren niet in staat het water op te vangen zodat 25 reservoirs min of meer onbruikbaar werden. Ongeveer één derde van het land werd zwaar geraakt door deze ramp. Duizenden dakloze gezinnen moesten zoeken naar een ander onderkomen in een gebied waar alles werd vernield. Wegen en spoorlijnen staan onder water. Vervoer en verbinding zijn verlamd. Alleen boten en helikopters kunnen mensen nog bereiken.

Het verlies van mensenlevens, gebruiksvoorwerpen en bezittingen is niet te overzien. Alles staat onophoudelijk onder druk die leidt tot depressie en psychologische problemen.

De Pakistaanse regering, de lokale Kerk en allerhande religieuze en sociale organisaties doen wat ze kunnen om de slachtoffers te helpen. Ook andere landen willen hiertoe bijdragen.

Nadenkend over de huidige situatie en luisterend naar de kreet van de armen wil onze provincie antwoord geven op de eisen en uitdagingen door de zusters te motiveren voor een sobere levensstijl en door studenten, leerkrachten en ouders uit te nodigen om actief en gul bij te dragen aan het herstel van deze lijdende bevolking. Het zal alleszins heel wat tijd vragen om het leven weer vernieuwd aan te vatten.

Wij hopen dat men ons volk, ons Pakistan niet zal vergeten in jullie dagelijks gebed.